Ubezwłasnowolnienie – jedna z najbardziej dotkliwych metod
ograniczenia czy wręcz odebrania prawa do czynności prawnych jednostki. Kogo
może dotknąć oraz jakie są ku temu prawne przesłanki?
Ubezwłasnowolnienie to nic innego, jak sądowe ograniczenie
lub pozbawienie prawa danej osoby do wykonywania czynności prawnych, które ma
służyć dobru jednostki. Istnieją dwie formy tej instytucji: ubezwłasnowolnienie
całkowite oraz częściowe. Pierwsza z nich, czyli ubezwłasnowolnienie całkowite
może dotyczyć osób, które ukończyły 13 lat, a przesłankami ku temu jest choroba
psychiczna danej osoby, niedorozwój umysłowy, pijaństwo bądź narkomania, które
uniemożliwiają samodzielne podejmowanie decyzji.
Sąd nakazuje takiej osobie
opiekę, chyba że zapewnią ją rodzice , którzy aktualnie się nią zajmują.
Z kolei z ubezwłasnowolnieniem częściowym mamy do czynienia wówczas,
gdy osoba pełnoletnia wykazuje zaburzenia psychiczne, posiada stopień
upośledzenia umysłowego, czy popadła w alkoholizm lub narkomanię i w związku z
tym nie jest w stanie samodzielnie decydować o swoim losie. Sąd przydziela jej
wówczas opiekuna, do obowiązków którego należy opieka nad daną osobą oraz jego
majątkiem.
Więcej na ten temat można poczytać w artykule: Okolicznościubezwłasnowolnienia
Wniosek o
ubezwłasnowolnienie
Wniosek taki może zostać złożony wyłącznie przez najbliższą
rodzinę chorego (małżonka, krewnych w linii prostej, a także rodzeństwo) bądź
przez przedstawiciela ustawowego.
Oprócz podstawowych danych (oznaczenie sądu, stron etc.)
wniosek powinien zawierać opis oraz wskazania potwierdzające przesłanki do
ubezwłasnowolnienia zgodne z treścią przepisów prawnych, a także dowody
potwierdzające istnienie tych przesłanek.
Wpis przygotowanie na podstawie informacji ze strony: Usługiprawne Wrocław.
Komentarze
Prześlij komentarz