Asertywnością nazywa się bezpośrednio i uczciwe informowanie drugiej osoby o własnych potrzebach, uczuciach oraz prawdziwych opiniach. Jednocześnie trzeba jednak szanować potrzeby, uczucia i prawa drugiej strony.
Czemu jest ona ważna?
O ile w życiu zawodowym, choć czasem z trudem, to jednak tę umiejętność da się w sobie wypracować, to w życiu prywatnym okazuje się to być dużo trudniejsze. Szczególnie w kontakcie ze swoim życiowym partnerem. Dobro związku zaczyna być przedkładane ponad własne uczucia oraz potrzeby. Jednak zapomina się o tym, ze do pełnego zrozumienia się nawzajem, niezbędne jest otwarte i szczere komunikowanie tego, o czym się myśli. Jeśli tego nie będzie, nie będzie się szczerą także wobec samej siebie.
Bycie przy sobie, przy swoich własnych emocjach jest początkiem asertywności, ponieważ dzięki temu potrafimy dokładnie sprecyzować czego potrzebujemy. Kiedy umniejszamy własne uczucia, to wcześniej czy później, niespełnione potrzeby dadzą o sobie znać i będą źródłem wielu frustracji. W końcu zacznie to być męczące dla obojga partnerów i będzie wpływać negatywnie na związek. Różnego rodzaju niedopowiedzenia mogą doprowadzić do tego, że późnej komunikacja będzie przebiegać w sposób agresywny. W skrajnych przypadkach, może to doprowadzić do przemocy psychicznej.
Jak być asertywną?
Aby osiągnąć zdrową asertywność w związku, punktem wyjściowym jest nauka rozumienia własnych potrzeb. Pokaże to nam czego oczekujemy, i co chcemy dawać od siebie partnerowi, pozostając w zgodzie z samą sobą. Wymaga to także otwartości i opowiedzeniu partnerowi nad czym chce się pracować. Proces wymagał będzie zrozumienia obu stron i odrzucenia lęków przed odrzuceniem. Ważne jest więc, aby wspierać się w tych zmianach w kierunku większej asertywności, odważnie wyrażać siebie i z empatią przyjmować odmowę partnera (przyzwyczajonego do naszej uległości). Wszystko wymaga bowiem czasu.
Komentarze
Prześlij komentarz